Om te kunnen zien of een kaart goed gedrukt is, moet je 'm eigenlijk naast het origineel leggen; dan vallen eventuele afwijkingen (kleur, helderheid, zwarting) snel op. Aanvankelijk overwoog de Universiteit van Amsterdam om de gehele Atlas der Neederlanden tijdelijk naar drukkerij Zrinski in Kroatië over te brengen. Dat bleek - in dit geval letterlijk - geen haalbare kaart, mede omdat Kroatië (nog net) geen lid van de Europese Unie is. Het vervoer van goederen (en zeker dit soort goederen) is tot 1 juli ontzettend ingewikkeld. En daarna beginnen zou te laat zijn.
Nu gaan twee representatieve delen van de Atlas - met veel verschillende soorten kaarten erin - op reis naar het Kroatische Čakovec. Van de andere kaarten worden nu in Amsterdam prints gemaakt, die straks in naast het aldaar gedrukte werk worden gelegd.
Maar om te weten of die Amsterdamse prints als referentiemateriaal kunnen dienen, worden ze eerst vergeleken met de originele kaarten. Jan Werner en Pieter Kuiper doen deze en volgende week niets anders dan printen, vergelijken, printen, vergelijken, bijstellen, printen, vergelijken.Voor de prints die nu worden gemaakt, geldt: ze moeten het origineel zo dicht mogelijk benaderen. Ondanks het gegeven dat elke printer zijn eigen variaties en afwijking(kjes) in kleur heeft. Met de wetenschap dat deze prints niet op hetzelfde papier kunnen worden geprint als het papier dat straks in Kroatië wordt gebruikt. En dat dit een inkjet print is en er straks voor met offset wordt gewerkt.
