'Toen ze mij een paar jaar geleden vroegen wat ik nog wilde gaan doen, zei ik: “ik wil de Atlas der Nederlanden gaan aanpakken.” “Voor volgend jaar?” vroegen ze en ik zei: “Nee, voor de komende vijf jaar.” Zoveel tijd heb je wel nodig. Maar voor de financiering is dat ingewikkeld.'
Ondertussen is de digitaliseringsklus grotendeels geklaard – voor 1 april moet die hele operatie klaar zijn. Alle beelden zijn uitgebreid bekeken. Enkele tientallen kaarten zullen toch opnieuw gefotografeerd worden. Een stuk of tien zullen toch uit hun band gehaald worden om ze zonder storende vouwen, schaduwen of onscherpte in beeld te krijgen, bijvoorbeeld omdat de uitgevouwen kaart anders niet helemaal vlak te krijgen is. Maar in een aantal gevallen kan een lokale vertekening in het beeld (alweer veroorzaakt door de vouwen) met Photoshop digitaal worden 'rechtgetrokken' - als de de scherpte daar tenminste goed is. In dat geval wint een eenvoudig vorm van beeldmanipulatie het van de extra belasting voor de Atlas om de betreffende kaart uit de band los te weken. Er wordt zeer zorgvuldig gewerkt, maar het doel heiligt niet álle middelen.
En het beschrijven van de kaarten gaat gestaag door. Werner heeft nu over elke kaart een tekst geschreven, variërend van 300 tot 1500 woorden. De wordcount staat nu op ruim 150.000. Die teksten worden nu gefatsoeneerd en verfijnd. Eén voor één.
